اگرچه امروزه در داروخانه‌ها با کفش‌های طبی مختلفی مواجه می‌شویم اما باید توجه داشت که همین کفش‌ها گاه ممکن است برخی بیماران را دچار مشکلات پوستی کند. به این معنا که ممکن است برخی افراد مثلا به چرم یا به رنگ به کار رفته در کفش‌ حساسیت و آلرژی داشته باشند و به خصوص در فصل تابستان که تعریق پا شایع است، احتمال مشکلات اگزمای تماسی آلرژیک وجود دارد که علایم آن شامل قرمزی، تورم، خارش و حتی پیدایش تاول‌های ریز و درشت روی پوست است.
هرگز این تصور صحیح نیست که چون فلان کفش طبی است پس مشکلات حساسیتی پوست با آن غیرممکن است. بهترین رنگ کفش از نظر پیشگیری از رخداد حساسیت‌های پوستی، پارچه سفید است.
در فصل گرما هر چه کفش منافذ بیشتری داشته باشد و تبادلات هوا آزادانه‌تر در آن انجام شود، احتمال تعریق و مشکلات پوستی شامل بیماری‌های آلرژیک، قارچی و میکروبی کمتر خواهد بود.
در افراد دیابتی که رخداد هرگونه زخم در پاها می‌تواند بسیار مشکل‌آفرین و خطرساز باشد، باید در انتخاب کفش‌ها بسیار دقت کرد. به این معنا که این افراد از این نظر که در بسیاری از موارد دچار مشکلات حسی پا هستند (به دلیل نوروپاتی ناشی از دیابت)، متوجه فرو رفتن اجسام تیز و برنده در پا نشده و زخم‌های کوچک می‌توانند زمینه‌ساز عفونت‌های شدید شوند و حتی به قطع پا در این بیماران منجر شود. در نتیجه در بیماران دیابتی کفش‌ باید به گونه‌ای انتخاب شود که اولا بسیار راحت باشد و موجب فشارهای نامناسب به پوست پا نشود و ثانیا پا به خوبی از شر اجسام تیز و برنده خارجی مصون بماند.
قابل ذکر است که یکی از شایع‌ترین بیماری‌هایی که در فصل گرم پاها را تهدید می‌کند، بیماری‌های قارچی و میکروبی لای انگشتان پاست. قارچ‌ها محیط مرطوب، تاریک و گرم را بسیار دوست دارند و چنین شرایطی در یک پای عرق کرده داخل یک کفش بسته و تنگ کاملا فراهم است و افراد بسیاری را می‌بینیم که با شکایت لیچ افتادن لای انگشتان پا، ترک خوردن و زخم شدن پوست این ناحیه و همچنین سوزش و خارش ضایعه مراجعه می‌نمایند. گاه مشکل از این ناحیه موضعی فراتر رفته و عفونت‌های شدیدی را تا نیمه ساق پا شاهد هستیم.
پس انتخاب کفش مناسب به خصوص در فصل گرم بسیار مهم است و پیشگیری از خیس شدن فضای کفش در اثر تعریق نکته‌ای است که باید به آن توجه داشت.
منبع مقاله: هفته نامه سلامت

/ج